ulအေဖေခၚတဲ႕ကုိညို( ဦးတင္ဝင္းညို )
ရွမ္းတိုင္းသားမ်ိဳးႏြယ္ဖြားပါ။တပ္မေတာ္မွာ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးအဆင့္ထိတာဝန္ထမ္းေဆာင္ ခဲ႔ပါတယ္။အရပ္မနိမ့္မျမင့္အသားျဖဴၿပီးအ ျမဲၿပံဳးေနတတ္ပါတယ္၊။မဆလေခတ္မွာေဒ သပါတီဥကၠဌစည္းရံုးေရးဌာနႀကီးမွဴးအတြင္းေရးမွဴးမ်ားအဖြဲ႕ဝင္ေနာက္ဆုံးပါတီဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီဝင္တာဝန္ ေတြကိုတဆင့္ျပီးတဆင့္ေရြးခ်ယ္ခံေဆာင္ ရြက္ခဲ႔သူပါ။၁၉၇၇ခုတတိယအႀကိမ္ပါတီညီ လာခံမွာမဲအမ်ားဆုံနဲ႕နံပါတ္၁ကိုရရိွခဲ႔ပါတယ္။အဲ႔ဒီေခတ္အင္းစိန္ေအာင္ဆန္းရပ္ကြက္ ဆိုတဲ႔ျမိဳ႔အစြန္ေလးမွာကိုယ္ပိုင္တိုက္ေလး တစ္လုံးနဲ႔ရိုးရိုးသားသားေနခဲ႔သူပါ။မဆလ ပါတီေခတ္မွာပါတီတြင္းရိုေသေလးစားခံရ မႈမ်ားလာေတာ့ပါတီတြင္းကိစၥကိုဒီမိုကေရစီ နည္းအရမေျဖရွင္းဘဲအာဏာနာသုံးစဲြေျဖ ရွင္းခံခဲ႔ရလို႔၁၉၇၈ခုႏွစ္မွာေထာင္ထဲေရာက္ သြားရရွာပါတယ္။အခုေတာ့ဆံုးသြားရွာပါျပီ။
အန္ကယ္သန္းစိန္( ရခိုင္ )
မဆလေခတ္အျမဳေတပါတီကာလျပည္သူ႕ ပါတီကာလမွာဦသနးစိန္၂ေယာက္ရိွခ့ဲလို႕အဲ႔ ဒီကတည္းက(ရခိုင္ )လို႔ေနာက္မွာေရးခဲ႔ၾက
တာပါ။ အျမဴေတပါတီေခတ္စည္းရံုးေရးဌာ နမွဴးလုပ္ျပီးတပ္ျပန္ဗိုလ္မွဴးၾကီးရာထူးနဲ႔ပထမအၾကိမ္ညီလာခံကိုတပ္မေတာ္စည္းရုံး ေရးေကာ္မတီကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ဝင္ျပီး ပထမအၾကိမ္ပါတီညီလာခံကေနအတြင္း ေရးမွဴး၃အဲ႔ဒီကမွအဆင့္ဆင့္တတိယအၾကိမ္ညီလာခံတြင္ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္ မတီဝင္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ႔ရသည္။အဲ႔ဒီ ေနာက္ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီဝင္ကေနဘ႑ာ ေရးဝန္ၾကီးအျဖစ္ေျပာင္းလဲတာဝန္ေပးအပ္ ခံခဲ႕ရပါတယ္။ပါတီတြင္းအင္အားျပိဳင္လိုတဲ႔ အဖဲြ႔ရဲ႔စုိးရိမ္မႈေတြေၾကာင့္ႏိုင္ငံေရးအရမ ေျဖရွင္းဘဲဦးတင္ ဝင္းညိုကဲ႔သို႔ဘဲအာဏာ သုံးေျဖရွင္းနည္းနဲ႔မဟုတ္တာအကြက္ခ်ကာ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံခဲ႔ရပါတယ္။
သူလည္းအခုမရိွရွာေတာ့ပါ။
အဲ႔ဒီ၂ဦးစလုံးဟာျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီအတြင္းမွာလူအႀကည္ညိုခံရတဲ႔တပ္
ေတာ္စည္းရံုးေရးေကာ္မတီအဆင့္ဆင့္ေရြး ခ်ယ္ခံရျပီးပါတီတြင္းအဆင့္ျမင့္တာဝန္ေတြ ေရြးခ်ယ္တာ ဝန္ေပးအပ္ခံခဲ႕ရတဲ႔ရိုးသားတဲ႔ စစ္သားႏိုင္ငံေရးသမား၂ဦးျဖစ္ပါတယ္။
တာဝန္မရိွလစာအေထာက္အပ့ံမရိွခိ်န္မွာ ေတာ့ျခံစိုက္သားးသမီးေတြရဲ႔ဝိုင္းဝန္းပ့ံပိုးမႈ မ်ားနဲ႔ေနထိုင္ခဲ႔ၾကရသည္။ဘာကုမၸဏီလဲ မပိုင္ ေဟာ္တယ္လဲမရိွ။သားသမီးေတြေထာက္ပ့ံတယ္ဆိုတာလဲသူ တို႕အခြင့္အာဏာရိွတုံးကလုပ္ေပးခဲ႔တဲ႔လုပ္ ငန္းေတြကရတဲ႔ေငြနဲ႔မဟုတ္။ဝန္ထမ္း ဒါမွမ ဟုတ္ကုိယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းငယ္ေလး ေတြကရတဲ႔ေငြမ်ားသာျဖစ္သည္။ ယေန႕သူ မ်ား၏ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ပိုင္ဆိုင္မႈႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ပါကမည္သို႕မ်ွမဆိုင္ တိုင္ျပည္ဘဏၰာလဲမခိုးစီးပြားေရးသမားေတြကိုလုပ္ပိုင္ခြင့္ႏွင့္ေပါင္းျပီးတိုင္းျပည္ရဲ႕သံ
ယံဇာတေတြကိုလဲေရာင္းမစားခဲ႔ၾကပါ။ ဒါ့အျပင္ဘဲြ႕ဂုဏ္ထူးတံဆိပ္ေတြလည္ပင္းဆဲြ နံမည္ေရွ႕မွာဘာညာဂုဏ္ဘဲြ႕အမည္ေတြလဲမတတ္ခဲ႕ၾကရ။ စစ္သားႏိုင္ငံေရးသမားခ်င္း တူတူ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ၾကေစခ်င္သည္။တူပါ၏ေလာ။
မတူပါ။တပ္မေတာ္သားဘဝကတည္းက စိတ္ဓါတ္ကတိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအတြက္ဘဲ ဆိုတဲ႔သံဓိဌာန္ခ်ခဲ႔ၾကတာကိုး။
ဒါေၾကာင့္သူေတြေနာက္ေၾကာင္းေအးခဲ႕ၾက ရပါသည္။မဆလေခတ္ႏိုင္ငံေရးေၾကာင္ဖား ၾကီးဦးေနဝင္းႏွင့္ႏိုင္ငံေရးလုပ္စားသူလူတစ္စု၏ညစ္ပတ္မႈျဖင့္ႏိုင္ငံေရးအေသသတ္ခံ ရေသာ္လည္းထိုစဥ္ကျပည္သူအမ်ားစုက
ညစ္ပတ္ခံရမႈကိုသိၾကပါသည္။ျပည္သူကမ ခ်စ္ေတာင္မမုန္းခဲ႕ပါ။မကဲ႕ရဲ႕ခဲ႕ပါ။ယခုေခတ္ ျပည္သူမ်ားကမ်က္စိပြင့္ျပီးသားျဖစ္သည္။ ဘယ္လုပ္ငန္းကဘယ္သူဟာဘယ္ေဟာ္ တယ္ကဘယ္သူေဟာ္တယ္ဘယ္လုပ္ငန္း ရွင္ဆီမွာဘယ္သူေတြရွယ္ယာဝင္ထားတယ္ဆိုတာသတင္းပ်ံ႕ေနပါသည္။ႏိုင္ငံအတြက္ကိုယ္က်ုိဳးမပါဘဲလုပ္ခဲ႕သူဒီ ေနာက္ပိုင္းေခတ္ရိွႏိုင္ပါ၏ေလာ ရိွေတာ့ မည္မထင္ပါ။ ဒီမိုကေရစီေခတ္တြင္အရင္အ က်င့္ဆိုးေတြထားျပီးႏိုင္ငံေရးညစ္ပတ္မႈမရိွလ်င္တိုင္းျပည္တိုးတက္ႏိုင္ပါမည္။လူတိုင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုသနားစရာေကာင္းေသာ ငါတို႕ျပည္သူေတြနဲ႕ငါတို႕ႏိုင္ငံအတြက္ ငါတို႕ အာဏာမမက္ဘဲက်ရာေနရာကတာဝန္ေက်ေအာင္ေဆာင္ရြက္မည္ဆိုတဲ႔စိတ္ဓါတ္ ခိုင္ခိုင္မာမာေမြးျမဴသင့္ျပီဟုယူဆမိပါသည္
ေဝဖန္အၾကံျပဳႏိုင္ပါသည္။စာမူသုံးစဲြခြင့္ျပဳ ပါသည္၊
မဆလပါတီဘာေၾကာင့္က်ဆံုးရသလဲ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ဆက္လက္ေရးသားေဖၚျပပါ မည္။
တတိယအၾကိမ္ပါတီညီလာခံအရႈပ္ေတာ္ ပုံမ်ားအေၾကာင္းဆက္လက္ေရးသားေဖၚ ျပပါမည္။
No comments:
Post a Comment